Εντός ή εκτός της μάχης, οι τεταμένοι και κουρασμένοι από τον πόλεμο άνδρες και γυναίκες που είτε έχουν υπηρετήσει ή υπηρετούν στον στρατό σήμερα είναι συχνά αντιμέτωποι με συναισθηματικές πληγές. Αυτό ήταν ένα γνωστό πρόβλημα στο πέρασμα των αιώνων, όπου οι στρατιώτες υπέφεραν από παθήσεις, όπως ανησυχία, αϋπνία, εφιάλτες, άγχος και κατάθλιψη. Αλλά σήμερα, περισσότερο από ποτέ, αυτές οι φυσιολογικές αντιδράσεις στις φυσικές και συναισθηματικές κακουχίες του πολέμου είναι χαρακτηρισμένες ως «ψυχική διαταραχή» που ονομάζεται «Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες» (PTSD).

Όχι πολύ καιρό πριν, τα ψυχικά τραύματα του πολέμου θεραπεύονταν με συμπόνια, κατανόηση και αγάπη. Αλλά σήμερα, η προθυμία να συμπάσχουν με τον στρατιώτη και να ακούσουν τις εμπειρίες του έχει αντικατασταθεί από μια ψυχιατρική νοοτροπία που στοχεύει στη «γρήγορη λύση» και που χρησιμοποιεί αντικαταθλιπτικά, αντιψυχωσικά, διεγερτικά, ηρεμιστικά ή αγχολυτικά φάρμακα.

Αυτές οι χημικές ενώσεις, ωστόσο, μπορούν να παράγουν βλαβερές συνέπειες, και τα συσσωρευμένα στοιχεία αποδεικνύουν ότι η συνεχώς αυξανόμενη χρήση ψυχοφαρμάκων μπορεί να τροφοδοτήσει μια επιδημία αυτοκτονιών των στρατιωτικών και ανεξήγητων θανάτων.

Από το 2001 έως το 2009, το ποσοστό αυτοκτονιών στον στρατό αυξήθηκε περισσότερο από 150%, ενώ οι παραγγελίες ψυχοφαρμάκων αυξήθηκαν κατά 76% την ίδια περίοδο. Αυτή η ραγδαία αύξηση των στατιστικών στοιχείων δεν μπορεί να αποδοθεί στη φρίκη του πολέμου, καθώς το 85% των στρατιωτών που αυτοκτόνησαν δεν είχαν δει ποτέ τους μάχη. Αυτό υποδηλώνει ότι η διάγνωση Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες δίνεται ευρέως σε εν ενεργεία στρατιωτικούς και βετεράνους για να δικαιολογήσει την όλο και αυξανόμενη χορήγηση κοκτέιλ συνταγογραφημένων ψυχοτρόπων φαρμάκων από τα οποία δεν θα μπορέσουν ποτέ να ανακάμψουν.

Το ντοκιμαντέρ, Ο Κρυφός Εχθρός: Ανοίγοντας τα Κρυφά Χαρτιά της Ψυχιατρικής, παράχθηκε ως μια δημόσια υπηρεσία για τους εν ενεργεία στρατιώτες, τους βετεράνους και τις οικογένειές τους. Παρέχει στους θεατές τις πληροφορίες που η ψυχιατρικό-φαρμακευτική βιομηχανία δεν θα αποκαλύψει. Δημοσιεύονται εδώ, όχι μόνο για τους στρατιώτες μας, αλλά και για τις κυβερνήσεις και τους στρατιωτικούς αξιωματούχους που προσπαθούν να βρουν το πώς τα δισεκατομμύρια δολάρια για τη χρηματοδότηση της ψυχικής υγείας έχουν αποτύχει τόσο πολύ με τα στρατεύματά μας.