Φέρνοντας την Ψυχιατρική ενώπιον της Δικαιοσύνης για Περισσότερες από Τέσσερις Δεκαετίες

Η Επιτροπή Πολιτών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα είναι στις επάλξεις της μεταρρύθμισης της ψυχικής υγείας από το 1969. Αναγνωρισμένη από τον Ειδικό Εισηγητή της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών ως υπεύθυνη για «πολλές μεγάλες μεταρρυθμίσεις» που προστατεύουν τους ανθρώπους από ψυχιατρική κακοποίηση, η CCHR έχει τεκμηριώσει χιλιάδες ξεχωριστές περιπτώσεις που αποδεικνύουν ότι τα ψυχιατρικά φάρμακα και οι συχνά βάρβαρες ψυχιατρικές πρακτικές δημιουργούν παραφροσύνη και προκαλούν βία.

Σε ένα διάστημα μεγαλύτερο από τέσσερις δεκαετίες, το έργο της CCHR έχει βοηθήσει να σωθούν οι ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων και να προστατευθούν από άσκοπη ταλαιπωρία ακόμη περισσότερα εκατομμύρια. Πολλές χώρες έχουν κάνει πλέον υποχρεωτική τη συναίνεση κατόπιν ενημέρωσης του υποβαλλόμενου σε ψυχιατρική θεραπεία καθώς και το δικαίωμα σε νομική εκπροσώπηση, υπεράσπιση, προσφυγή και αποζημίωση για τους ασθενείς. Σε ορισμένες χώρες, η χρήση της ψυχοχειρουργικής και του ηλεκτροσόκ σε παιδιά έχει απαγορευθεί.

Και με εκατοντάδες παραρτήματα σε 34 χώρες, τα μέλη της CCHR δραστηριοποιούνται σε όλο τον κόσμο – διοργανώνοντας παρελάσεις, δημόσιες ακροάσεις, εκθέματα, καθώς και άλλες δραστηριότητες για την ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με την εγκληματικότητα που μαίνεται ανεξέλεγκτη εντός της ψυχιατρικής.

Αυτό που ακολουθεί, είναι μια σύντομη περίληψη των πολλών επιτευγμάτων της CCHR:

Νομικά Δικαιώματα και Συναίνεση κατόπιν Ενημέρωσης

• Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, οι έρευνες της CCHR οδήγησαν σε κυβερνητικές έρευνες σε ψυχιατρικές εγκαταστάσεις στην Καλιφόρνια, το Ιλλινόις, τη Χαβάη, το Μίτσιγκαν και το Μισσούρι, λόγω της αποκάλυψης από την CCHR της κακοποίησης που υπέστησαν οι ασθενείς. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την απομάκρυνση υπαλλήλων νοσοκομείων και ψυχιάτρων, τη διεξαγωγή δικαστικών ερευνών, και το κλείσιμο μεγάλων ψυχιατρικών μονάδων, λόγω των καταχρήσεων.
• Το 1976, χάρη στις προσπάθειες της CCHR, πέρασε στην Καλιφόρνια ο πρώτος νόμος που προστατεύει τους ασθενείς από το καταναγκαστικό ηλεκτροσόκ και τη ψυχοχειρουργική, παρέχοντας συναίνεση κατόπιν ενημέρωσης και απαγορεύοντας τη χρήση τους σε παιδιά κάτω των δώδεκα ετών.  Αυτός αποτέλεσε έναν νόμο-πρότυπο, που εγκρίθηκε κατ 'ουσίαν από τη νομοθεσία στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλες χώρες. Στο Τέξας, οι ψυχίατροι πρέπει επίσης να φροντίζουν ώστε να γίνονται εκθέσεις νεκροψίας σε οποιονδήποτε θάνατο συμβαίνει εντός δεκατεσσάρων ημερών από την χορήγηση ηλεκτροσόκ.
• Στην Ιταλία, τη γενέτειρα του Ηλεκτροσόκ, το περιφερειακό κοινοβούλιο του Πιεμόντε ανταποκρίθηκε στα αποδεικτικά στοιχεία της CCHR ψηφίζοντας ομόφωνα την απαγόρευση της χρήσης του Ηλεκτροσόκ στα παιδιά, τους ηλικιωμένους και τις έγκυες γυναίκες.
• Στη δεκαετία του 1990, η CCHR βοήθησε να αποκαλυφθεί και να γίνει γνωστό το γεγονός ότι μέχρι και 150 θάνατοι υπό περιορισμό συμβαίνουν κάθε χρόνο μόνο στις ΗΠΑ, με σχεδόν δέκα τοις εκατό από αυτούς να αφορούν παιδιά, μερικά ακόμη και έξι ετών. Ομοσπονδιακοί κανονισμοί εγκρίθηκαν το 1999, που απαγόρευαν τη χρήση φυσικών και χημικών (ψυχοτρόπα φάρμακα) περιορισμών προκειμένου να εξαναγκαστούν σε πειθαρχία οι ασθενείς, και επίσης διέταξαν τη δημιουργία ενός «εθνικού συστήματος αναφοράς» και περικοπή των κρατικών ενισχύσεων για κάθε μονάδα που δεν συμμορφώνεται.
• Στη δεκαετία του 1980 και αρχές της δεκαετίας του 1990, η CCHR επικεντρώθηκε σε μια εκστρατεία για την αποκάλυψη και απαγόρευση της Θεραπείας Βαθειάς Νάρκης (DST) στο Ιδιωτικό Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Chelmsford στο Σίδνεϋ της Αυστραλίας. Η «θεραπεία» συνίστατο στην αναισθητοποίηση του ασθενούς για τρεις εβδομάδες με ένα κοκτέιλ ψυχιατρικών φαρμάκων και καθημερινό ηλεκτροσόκ, χωρίς τη συγκατάθεσή του. Σκότωσε 48 άτομα. Η CCHR πέτυχε την απαγόρευσή της, βάσει του Νόμου περί Ψυχικής Υγείας, και αποτελεί ποινικό αδίκημα για τους ψυχιάτρους το να την χορηγούν. Η CCHR πέτυχε επίσης το υψηλότερο επίπεδο κυβερνητικής εξεταστικής επιτροπής της χώρας σχετικά με την DST και την ψυχική υγεία, η οποία οδήγησε σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις.

Προστασία των Δικαιωμάτων του Παιδιού

• Σε συνεργασία με δημοσιογράφους, η CCHR βοήθησε στη διερεύνηση και στο να έρθει στο φως το γεγονός ότι πολλοί δράστες σχολικών επιθέσεων βρίσκονταν υπό την επήρεια ψυχιατρικών φαρμάκων που αποδεδειγμένα προκαλούν βία, αυτοκτονίες και μανία. Γεγονός που είχε σαν αποτέλεσμα να πραγματοποιηθούν ακροαματικές διαδικασίες από την κυβέρνηση, οι οποίες καλύφθηκαν από τον τύπο σε εθνικό επίπεδο, προκειμένου να διερευνηθεί η σχέση μεταξύ των παράλογων πράξεων βίας και των ψυχοφαρμάκων.
• Η CCHR επίσης τεκμηρίωσε πολλές περιπτώσεις όπου οι γονείς εκβιάζονται/πιέζονται ή αναγκάζονται να δίνουν στα παιδιά τους, ψυχιατρικά φάρμακα, ως προϋπόθεση για να συνεχίσουν στο σχολείο και ανάμεσα σε αυτές και περιπτώσεις γονέων που κατηγορούνται για ιατρική αμέλεια επειδή αρνήθηκαν να δώσουν στο παιδί τους φάρμακα που αποδεδειγμένα προκαλούν αυτοκτονία και βία. Σε συνεργασία με τους γονείς, τους ιατρούς και πολυάριθμους υποστηρικτές των πολιτικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το ζήτημα αυτό προβλήθηκε στα εθνικά μέσα ενημέρωσης και ήρθε ενώπιον πολιτειακών και ομοσπονδιακών νομοθετών με αποτέλεσμα το 2004 να περάσει η απαγόρευση του εξαναγκασμού των γονέων να χορηγούν στα παιδιά τους ψυχιατρικά φάρμακα.
• Η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού ανταποκρίθηκε στις πληροφορίες από την CCHR στην Φινλανδία, την Αυστραλία και τη Δανία, εκφράζοντας ανησυχίες ότι «η διάγνωση της Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητας (ADHD και ADD) γίνεται λανθασμένα και ως εκ τούτου γίνεται υπερβολική συνταγογράφηση ψυχοδιεγερτικών φαρμάκων, παρά τις αυξανόμενες αποδείξεις για τις βλαβερές συνέπειες των εν λόγω φαρμάκων». Η Επιτροπή εισηγήθηκε, «όσο το δυνατόν τη χρήση άλλων μορφών διαχείρισης και θεραπείας για την αντιμετώπιση αυτών των διαταραχών συμπεριφοράς».
• Το 1991, κυρίως λόγω των προσπαθειών της CCHR, ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) διεξήγαγε ακροάσεις σχετικά με το αντικαταθλιπτικό φάρμακο Prozac, όταν δεκάδες καταναλωτές κατέθεσαν ότι το φάρμακο είχε μετατρέψει άτομα που δεν είχαν προηγούμενο ιστορικό, σε ψυχωτικούς, αυτοκτονικούς και με τάσεις δολοφονικές. Λόγω των επενδεδυμένων συμφερόντων των μελών του διοικητικού συμβουλίου του FDA, δεν λήφθηκε κανένα μέτρο για την προστασία του κοινού μέχρι σχεδόν δεκατρία χρόνια μετά, όταν επιτέλους απέφερε καρπούς η δεκαετής εκστρατεία της CCHR η οποία εξέθεσε τους κινδύνους των φαρμάκων αυτών και ο FDA (υπό πίεση από το Κογκρέσο) εξέδωσε τελικά προς τις υπηρεσίες μια έντονη προειδοποίηση ότι τα αντικαταθλιπτικά μπορούν να προκαλέσουν αυτοκαταστροφικές σκέψεις και δράσεις σε άτομα 18 ετών και κάτω. Αυτό επεκτάθηκε αργότερα στην ηλικία των 24.
• Το 2007, σε συνεργασία με καταγγέλλοντες, γονείς και ομάδες καταναλωτών, η CCHR συνέβαλε στη διασφάλιση φρασεολογίας στο πλαίσιο του νομοσχεδίου μεταρρύθμισης του FDA η οποία καθιστά υποχρεωτικό για όλες τις φαρμακευτικές διαφημίσεις να συμβουλεύουν τους ασθενείς να αναφέρουν τις ανεπιθύμητες ενέργειες των φαρμάκων απευθείας στον FDA.  Μετά την δημοσίευση των πρώτων διαφημίσεων, ο αριθμός των εν λόγω Αναφορών για τις Παρενέργειες των Φαρμάκων αυξήθηκε κατά τριάντα τρία τοις εκατό.

Διασφαλίζοντας τα Ανθρώπινα Δικαιώματα

• Η CCHR φωτογράφησε και στη συνέχεια εξέθεσε μυστικά ψυχιατρικά στρατόπεδα «καταναγκαστικής εργασίας» στη Νότια Αφρική, όπου δεκάδες χιλιάδες Αφρικανοί είχαν φυλακιστεί στις δεκαετίες του 1970 και ’80, παρά τη θέλησή τους, σε καταλύματα εγκαταλειμμένων ορυχείων , όπου ήταν υπό την επήρεια ναρκωτικών και υποβάλλονταν σε επίπονα ηλεκτροσόκ χωρίς αναισθητικό. Η κυβέρνηση του απαρτχάιντ απάντησε, απαγορεύοντας το 1976 την φωτογράφηση ή τη διάδοση των πληροφοριών σχετικά με τα ψυχιατρικά ιδρύματα, και ήταν τότε που η CCHR κατόρθωσε να πραγματοποιηθεί μια έρευνα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας που τεκμηρίωσε τους ισχυρισμούς της CCHR. Όταν τελείωσε το απαρτχάιντ, η CCHR παρουσίασε προφορικές και γραπτές μαρτυρίες στην Επιτροπή για την Αλήθεια και την Συμφιλίωση της Νοτίου Αφρικής διερευνώντας τα εγκλήματα του απαρτχάιντ και κατάφερε να επιτύχει μια εθνική κυβερνητική έρευνα για τον ψυχιατρικό ρατσισμό. Η κυβέρνηση κατάργησε την απαγόρευση αποκάλυψης πληροφοριών σχετικά με τις ψυχιατρικές κακοποιήσεις.
• Η CCHR στη Γερμανία διεξήγαγε πλήρη έρευνα που απέδειξε τελικώς ότι ήταν οι κορυφαίοι ψυχίατροι της Γερμανίας εκείνοι που προσέφεραν τόσο τη θεωρία όσο και την «επιστημονική» αιτιολόγηση στη ναζιστική κυβέρνηση ώστε να καταστρέψει την «ζωή που ήταν ανάξια της ζωής». Η εφαρμογή της ευθανασίας δοκιμάστηκε αρχικά σε ψυχιατρικά ιδρύματα, πριν την εξαγωγή της στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.Πολλοί Ναζί ψυχίατροι διέφυγαν της δικαιοσύνης στην Δίκη της Νυρεμβέργης και συνέχισαν την πρακτική τους και μετά τον πόλεμο. Το 1995 η CCHR δημοσίευσε το φημισμένο βιβλίο Ψυχίατροι: Οι Άνθρωποι πίσω από τον Χίτλερ. Τέσσερα χρόνια αργότερα, η Γερμανική Ψυχιατρική Εταιρεία εξέδωσε μία έκθεση που επιβεβαίωνε ότι οι ψυχίατροι ήταν «οι εμπνευστές και οι κυρίως υπεύθυνοι για τις διάφορες οργανώσεις ευθανασίας. Καθοδήγησαν και κατεύθυναν τις διάφορες εκστρατείες για την ευθανασία». Εκείνοι ήταν που «παρατηρούσαν και έκαναν την επιλογή εκείνων που επρόκειτο να θανατωθούν».
• Η CCHR έχει ερευνήσει εκτενώς την εθνοκάθαρση στη Βοσνία και το Κοσσυφοπέδιο, αναφέροντας τα ευρήματά της στο Δικαστήριο Εγκλημάτων Πολέμου του ΟΗΕ στη Χάγη και στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Ανακάλυψε ότι οι ψυχιατρικές ιδέες περί φυλετικής υγιεινής και ευγονικής βρίσκονταν πίσω από τη σύγκρουση, ιδίως τα έργα του Γιόβαν Ράσκοβιτς, ιδρυτή του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος και του Ράντοβαν Κάρατζιτς, ηγέτη εν καιρώ πολέμου – ψυχίατροι και οι δύο. Το 1999, μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης εξέδωσαν ένα ψήφισμα το οποίο αναγνώρισε τους ψυχιάτρους ως αρχιτέκτονες της εθνοκάθαρσης και προέτρεψε τα μέλη του Συμβουλίου να «μελετήσουν το υλικό που έχει συγκεντρωθεί και διερευνηθεί από το Γαλλικό παράρτημα της Επιτροπής Πολιτών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα».Όταν ο Κάρατζιτς συνελήφθη το 2008, έγινε ευρέως γνωστό ότι η εθνοκάθαρση του Κάρατζιτς προήλθε από το ψυχιατρικό υπόβαθρό του.
• Μαζί με αξιωματούχους και μέλη του Ιταλικού Κοινοβουλίου, η CCHR της Ιταλίας επιθεώρησε τα ψυχιατρικά άσυλα της χώρας, όπου επικρατούν συνθήκες στρατοπέδων συγκέντρωσης. Το προσωπικό είχε τσεπώσει τα κυβερνητικά κεφάλαια, ενώ οι ασθενείς έμεναν γυμνοί και πεινασμένοι. Η κυβέρνηση απάντησε στα αποδεικτικά στοιχεία, εκδίδοντας ένα ψήφισμα που διέταξε το κλείσιμο ενενήντα επτά ασύλων. Οι κακοποιημένοι και παραμελημένοι τρόφιμοι μεταφέρθηκαν σε ανθρώπινα σπίτια, πολλοί έμαθαν να διαβάζουν, να γράφουν και να φροντίζουν τον εαυτό τους, για πρώτη φορά σε τριάντα χρόνια. Η CCHR τιμήθηκε με το μετάλλιο του δημάρχου για τις ανθρωπιστικές της προσπάθειες.

Εκθέτοντας τις Εγκληματικές Ψυχιατρικές Κακοποιήσεις

Η CCHR έχει αγωνιστεί για αμείλικτη απόδοση δικαιοσύνης στις περιπτώσεις επαγγελματιών της ψυχικής υγείας οι οποίοι βιάζουν ή κακοποιούν σεξουαλικά τους ασθενείς τους, αλλά κρύβονται πίσω από τους ρόλους τους ως θεραπευτές για να μετριαστούν τα εγκλήματά τους. Για την προστασία των ασθενών από τη σεξουαλική κακοποίηση και την απάτη το ακόλουθο είναι ένα δείγμα των διασφαλίσεων που έχουν επιτευχθεί:

• Τουλάχιστον είκοσι πέντε θεσπίσματα έχουν τεθεί σε ισχύ που αφορούν τα σεξουαλικά εγκλήματα που διαπράττονται από ψυχιάτρους και ψυχολόγους στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Αυστραλία, τη Γερμανία, τη Σουηδία και το Ισραήλ. Οι νόμοι χαρακτηρίζουν το σεξ ανάμεσα σε θεραπευτή – ασθενή ως σεξουαλική επίθεση ή βιασμό. Εκατοντάδες ψυχίατροι και ψυχολόγοι έχουν καταδικαστεί και φυλακιστεί.
• Οι έρευνες της CCHR οδήγησαν στο να γίνουν δεκατέσσερις ομοσπονδιακές και πολιτειακές έρευνες σε μια σημαντική ιδιωτική αλυσίδα ψυχιατρικών νοσοκομείων στις ΗΠΑ, για απάτη και κακοποίηση ασθενών. Πριν κλείσει, η αλυσίδα των νοσοκομείων κατέβαλλε πάνω από 1 δισ. δολάρια σε ποινικά και αστικά πρόστιμα. Στη συνέχεια πέρασαν νόμοι που κατέστησαν παράνομη την πρακτική της χρησιμοποίησης «κυνηγών κεφαλών» για τον εντοπισμό ατόμων με καλή ασφάλεια με στόχο το εγκλεισμό χωρίς τη θέλησή τους σε ψυχιατρικά ιδρύματα τα οποία απομυζούν τις ασφαλιστικές τους δαπάνες.
• Πολυάριθμα άλλα ιδιωτικά, κερδοσκοπικά ψυχιατρικά νοσοκομεία διερευνήθηκαν στη συνέχεια της έρευνας.  Μέχρι το 2003, κρατικές και ομοσπονδιακές αρχές παρέπεμψαν το ογδόντα τοις εκατό της αγοράς των αμερικανικών ιδιωτικών ψυχιατρικών νοσοκομείων στο πλαίσιο ποινικής έρευνας, η οποία κατέληξε σε 2,1 δις δολλάρια σε ποινικά και αστικά πρόστιμα.