Η παντελής απουσία επιστημονικών τεστ προκειμένου να επιβεβαιωθεί μια διάγνωση δε σταματάει τους ψυχίατρους από το να διεξάγουν κλινικές δοκιμές για επικίνδυνα φάρμακα.

Κανένα εργαστηριακό τεστ δεν επιβεβαιώνει ούτε και μπορεί να κάνει μια μέτρηση για την οποιαδήποτε ψυχική διαταραχή. Το θέμα όμως είναι ότι διακυβεύονται χοντρά κονδύλια. Η έρευνα για τα ψυχοφάρμακα είναι τελείως υποκειμενική και πολύ συχνά τα αποτελέσματά της είναι παραποιημένα. Και μόνο στη βάση μιας τέτοιας έρευνας – μακριά από κάθε αντικειμενικότητα – θα μπορούσαν τα ψυχοτρόπα φάρμακα, με πιθανές θανάσιμες παρενέργειες, να έχουν την έγκριση του Οργανισμού Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ για χρήση εφ’ όρου ζωής από τα ανυποψίαστα μέλη του κοινού.

Οι πειραματισμοί, όμως, δεν τελειώνουν εκεί. Επιπλέον κλινικές δοκιμές για τα ψυχοτρόπα φάρμακα εκμεταλλεύονται τις επινοημένες διαταραχές που περιγράφονται στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο (DSM) για να συγκεντρώσουν ακόμη μεγαλύτερα κέρδη, βάζοντας στο στόχαστρό τους, αυτή τη φορά, το πιο αθώο και ανυπεράσπιστο κοινό: τα παιδιά.

ΓΕΓΟΝΟΣ: Διακυβεύοντας τεράστια κονδύλια, τα ψυχιατρικά πειράματα για παιδιά έχουν φτάσει στα ύψη, με 323 μελέτες που, είτε έχουν ολοκληρωθεί είτε βρίσκονται σε εξέλιξη.