Ποιο είναι ένα από τα πιο καταστροφικά πράγματα στον κόσμο σου σήμερα;

Αν απάντησες τα ναρκωτικά, τότε μοιράζεσαι την άποψη αυτή με την πλειονότητα των ανθρώπων στην κοινότητά σου. Τα παράνομα ναρκωτικά, η βία και το έγκλημα που συνεπάγονται, αναγνωρίζονται ως σοβαρή απειλή για τα παιδιά και την κοινωνία. Ωστόσο, πολύ λίγοι μόνο άνθρωποι αναγνωρίζουν ότι τα παράνομα ναρκωτικά αποτελούν μόνο μέρος του σημερινού προβλήματος των ναρκωτικών. Σήμερα, βλέπουμε μια εξάρτηση από έναν άλλο τύπο ναρκωτικού, δηλαδή τα συνταγογραφούμενα ψυχοφάρμακα.

Απ' τη στιγμή που προορίζονται για τους ψυχικά διαταραγμένους, σήμερα θα ήταν δύσκολο να βρεθεί κάποιος –ένα μέλος της οικογένειας, ένας φίλος ή ένας γείτονας– ο οποίος δεν έχει λάβει κάποια μορφή ψυχιατρικών φαρμάκων. Στην πραγματικότητα, αυτά έχουν καταστεί ένα τέτοιο μέρος της ζωής για πολλούς ανθρώπους που «η ζωή χωρίς φάρμακα» είναι απλά αδιανόητη.

Συνταγογραφούνται για τα πάντα από προβλήματα στη μάθηση και τη συμπεριφορά, για την ενούρηση, την επιθετικότητα, τη νεανική παραβατικότητα, την εγκληματικότητα, τον εθισμό στα ναρκωτικά και το κάπνισμα, μέχρι για το χειρισμό των φόβων και τα προβλήματα των ηλικιωμένων μας, από την κούνια μέχρι τον τάφο, μας βομβαρδίζουν με πληροφορίες που μας ωθούν σε αυτού του είδους χημικού «φτιαξίματος».

Αποτελεί μικρή έκπληξη τότε ότι σε όλο τον κόσμο οι στατιστικές δείχνουν ότι ένα ραγδαία αυξανόμενο ποσοστό κάθε ηλικιακής ομάδας, από τα παιδιά μέχρι τους ηλικιωμένους, βασίζονται σε μεγάλο βαθμό και πολύ συχνά σε αυτά τα φάρμακα στην καθημερινή τους ζωή. Παγκόσμιες πωλήσεις αντικαταθλιπτικών, διεγερτικών, αντιαγχωτικών και αντιψυχωτικών φαρμάκων έχουν φτάσει πάνω από 76 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο – περισσότερο από το διπλάσιο του ετήσιου προϋπολογισμού της Αμερικανικής κυβέρνησης που δαπανάται για τον πόλεμο κατά των ναρκωτικών.

Οι συγγραφείς Ρίτσαρντ Χούγκες και Ρόμπερτ Μπρέγουιν, στο βιβλίο τους Ηρεμώντας την Αμερική, προειδοποίησαν ότι, αν και τα ψυχοτρόπα φάρμακα μπορεί να φαίνεται ότι «μαλακώνουν» την αγωνία, τον πόνο και το άγχος, επίσης μαλακώνουν και την ίδια τη ζωή... αυτά τα χάπια δεν είναι μόνο μούδιασμα του πόνου, αλλά μούδιασμα όλου του μυαλού. Στην πραγματικότητα, η στενή μελέτη αποκαλύπτει ότι κανένα από αυτά δεν μπορεί να θεραπεύσει, ότι όλα έχουν φοβερές παρενέργειες και ότι εξαιτίας των εθιστικών και ψυχοτρόπων (παραισθησιογόνων) ιδιοτήτων, όλα είναι ικανά να καταστρέψουν τη ζωή ενός ατόμου.

Συλλογίσου επίσης το γεγονός ότι οι τρομοκράτες έχουν χρησιμοποιήσει ψυχοτρόπα φάρμακα για να κάνουν πλύση εγκεφάλου σε νέους άνδρες προκειμένου να γίνουν βομβιστές αυτοκτονίας. Τουλάχιστον 250.000 παιδιά σε όλο τον κόσμο, μερικά μέχρι και επτά ετών, χρησιμοποιούνται για τρομοκρατικές και επαναστατικές δραστηριότητες και τους δίνονται αμφεταμίνες και ηρεμιστικά για να πάνε στο «δολοφονικό ξεφάντωμα» για μέρες. Ωστόσο, αυτά είναι τα ίδια φάρμακα που οι ψυχίατροι συνταγογραφούν στα παιδιά για προβλήματα «μάθησης» ή «συμπεριφοράς».

Η κατανόηση της εκτοξευμένης χρήσης ψυχιατρικών φαρμάκων από την κοινωνία είναι τώρα ακόμη πιο επιτακτική από ποτέ. Σε διεθνές επίπεδο, 54 εκατομμύρια άνθρωποι παίρνουν αντικαταθλιπτικά που είναι γνωστό ότι προκαλούν εθισμό, βίαιη και δολοφονική συμπεριφορά.

Πώς γίνεται εκατομμύρια άτομα να έχουν εθιστεί σε τέτοια καταστροφικά φάρμακα; Πρέπει να εστιάσουμε τι γίνεται πριν τη χρήση των φαρμάκων.

Πριν πέσει στην παγίδα, κάθε άτομο ήταν πεπεισμένο ότι αυτά τα φάρμακα θα το βοηθούσαν να χειριστεί τη ζωή. Το κύριο εργαλείο πωλήσεων που χρησιμοποιήθηκε ήταν ένα επινοημένο διαγνωστικό σύστημα της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Ένωσης, το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο των Ψυχικών Διαταραχών IV (DSM) και το τμήμα ψυχικών διαταραχών της Διεθνής Ταξινόμησης των Νόσων (ICD) στην Ευρώπη. Μόλις γίνει η διάγνωση και η συνταγή συμπληρωθεί, οι επιβλαβείς ιδιότητες των ίδιων των φαρμάκων αναλαμβάνουν δράση.

Επιβάλλοντας τη γενικευμένη εφαρμογή της διαγνωστικής αυτής απάτης, οι ψυχίατροι έχουν διασφαλίσει ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι χωρίς σοβαρά ψυχικά προβλήματα, ακόμη και χωρίς κανένα πρόβλημα, έχουν εξαπατηθεί στη σκέψη ότι η καλύτερη απάντηση στις πολλές δυσκολίες και προκλήσεις που αποτελούν ρουτίνα της ζωής βρίσκεται στα «τελευταία και δημοφιλέστερα» ψυχιατρικά φάρμακα.

Είτε είστε νομοθέτης, γονέας παιδιών σχολικής ηλικίας, δάσκαλος, εργοδότης ή εργαζόμενος, ιδιοκτήτης σπιτιού, ή απλά μέλος της κοινωνίας, η παρούσα έκθεση αποτελεί ανάγνωσμα ζωτικής σημασίας.

Η αποτυχία μας στον πόλεμο κατά των ναρκωτικών οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην αδυναμία μας να σταματήσουμε τους πιο επιζήμιους όλων των εμπόρων ναρκωτικών στην κοινωνία.

Αυτός είναι ο ψυχίατρος που δουλεύει σήμερα, απασχολημένος με το να μας εξαπατά και να μας εθίζει στα φάρμακα.

Φιλικά,

Γιαν Ίστγκεϊτ,
Πρόεδρος
της Επιτροπής Πολιτών
για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Διεθνώς